द्वन्द्वकालमा यौन हिंसापीडितको बयान :नांगै बनाएर ममाथि दुईवटा कुकुर छाडिए

नारीकोसिस डटकम/कात्तिक ६, दाङ । द्वन्द्वकालमा क्रुर यौन हिंसामा परेकी एक चेलीको भोगाइ आजको कान्तिपुर दैनिकले प्रकाशित गरेको छ ।

हल मानव अधिकारकर्मी, पत्रकार, नागरिक समाजका अगुवा र सशस्त्र द्वन्द्वका पीडितले भरिभराउ थियो । दाङको घोराहीमा सोमबार दिउँसो ‘द्वन्द्वपीडित साझा चौतारी’ले आयोजना गरेको भेलामा आफ्नो पीडा सुनाउँदै थिइन्–सशस्त्र द्वन्द्वकालमा यौं हिंसामा परेकी एक युवती ।

गोपनीयता भंग नहोस् भनेर उनी हलमा देखा परेकी थिइनन् । न त उनको पहिचान नै खुलाइएको थियो । आवाज भने सिधा हलमा सुनिने व्यवस्था मिलाइएको थियो । जसै उनी बोल्दै गइन्, हलमा सन्नाटा छाउँदै गयो । सुन्नेहरुका आँखा रसाउँदै गए ।

‘मेरो जीउडाल मिलेको छ र म अनुहारले राम्री पनि देखिन्छु तर मभित्रको पीडा अर्कै छ, त्यो देख्ने कोही छैन ।’

युवती हलमा देखिएकी थिइन्न गोपनीयता भंग नहोस् भनेर उनलाई प्रस्तुत गरिएन । उनको परिचय पनि खुलाइएन । हलमा उनको आवाज सुनिने व्यवस्था गरिएको थियो ।

युवतीले आफ्नो पीडा भन्दै जाँदा हलमा सन्नाटा छाएको थियो । सुन्ने सबैका आँखा रसाएका थिए ।

युवतीले के भनिन् ?

म कोठामा बसेर बोल्नुपर्ने कारण छ । म न आकाशमा उड्न सक्छु न धर्तीमा हिंड्न । मजस्तै अरु पनि धेरै दिदीबहिनीको इज्जत लुटिएको छ । तर उनीहरु खुल्न र भन्न सकिरहेका छैनन् । म भने बोल्छु । किनभने मान्छेहले जानुन् के भएको थियो नेपालका महिलामाथि ।

बर्दियामा जन्मेकी युवती १८ वर्षकी छँदा २०५७ सालमा तत्कालिन माओवादीमा लागिन् । घरमा माओवादीलाई खुवाएको र सुताएको निहुँमा सेनाले उनका बुवालाई पक्राउ गरेको थियो ।

रातिराति खानतलासी गर्न आएर हैरान पारेपछि पक्राउ पर्ने डरले उनी पनि माओवादीमा लागिन् ।

उनी सांस्कृतिक टोलीका साथ गाउँगाउँमा हिँडिन । त्यही क्रममा २०५८ मंसिरमा एक रात सुतेकै ठाउँबाट पक्राउ परिन् ।

उनले भनिन्,

‘अरु साथी भाग्न भ्यए, हामी चार दिदीबहिनी फुत्किनै पाएनौं । सैनिकहरुले लछार्दै हामीलाई घरबाट निकाले । नाँच्दा लगाएको गुन्युचोलीमाथि बेरेको पटुकी च्यातेर हाम्रा आँखामा पट्टी बाँधे र पाता पर्काए ।

ती सैनिकले हामीलाई पिट्दै र लछारपछार पार्दै घरभन्दा पर जंगल छेउको खेतमा लगेर निर्वस्त्र बनाए । अरु बहिनीहरु मभन्दा साना थिए, नांगै बनाएर ममाथि दुईवटा कुकुर छाडिए । अनि मेरो इज्जत कुकुरबाट लुट्न लगाए ।